Met het grootste deel van het bestuur van de RO Urk hebben we eind januari ons project in Benin bezocht. We kunnen met dankbaarheid melden dat het geld dat door onze leden en vrienden wordt opgebracht heel goed bestreed is en wordt. We konden prachtige vooruitgang zien in de dorpen die vanuit Woord en Daad via Dedras ondersteund worden. Zowel de kwaliteit als de opbrengst van de gewassen gaat met sprongen vooruit zodat de voedselzekerheid toeneemt en het overschot zelfs verkocht kan worden op de markt. Het werd een enerverende reis waar de deelnemers met dankbaarheid op terugzien. Nieuwsblad Het Urkerland maakte onderstaande verslag van de reis welke we graag met u delen.

‘Een reis die liefde in je losmaakt’

Een bezoek aan de koning van Banikoara, een ontmoeting met een sponsordochter, en een vergadering met de minister van Landbouw, Veehouderij en Visserij – het passeerde de revue tijdens een reis naar West-Afrika, die een groep Urker ondernemers maakte. ,,Onvergetelijk”, zijn ze unaniem met elkaar eens.

Reizen, heel veel reizen, dat stond voor de Regio Ondernemers Urk (RO Urk) op het programma tijdens de reis naar Benin – een activiteit van Woord en Daad. Ze bezochten projecten in verschillende dorpen, die door RO Urk worden ondersteund.

Bijna het voltallige bestuur nam deel: voorzitter Hendrika Jonkers, (Jonkers Bouwmetaal), Kobus Kaptijn (GBU media), Jelle van Veen (Dayseaday), Meindert Schreuder (Schol), Hein Bakker (Profinis) en Kees Heutink (K.K. Heutink BV). Namens de leden van RO Urk was Piet Snijder (Snijder Schilderwerken) mee. Ook Gerhard Heutink (zoon van Kees), Marjan Snijder (dochter van Piet) waren van de partij. De leiding lag in handen van Cees Oosterhuis en Arjen Bulk van Woord en Daad.

Dorp op water
De eerste zaterdag in Benin. De groep blikt terug: ,,Een lange reis van ruim vierhonderd kilometer langs gevaarlijke wegen naar Parakou, begon met een excursie naar Ganvie – een enorm dorp op het water, dat maar liefst vijftigduizend inwoners telt. De primitieve huisjes staan op palen en de bevolking is vooral afhankelijk van de visvangst. Armoede alom.” Na het dorpsbezoek arriveerde het gezelschap zeven uur later in het SIM geusthouse, onderdeel van Dedras, de partnerorganisatie van Woord en Daad, die het hulpproject uitvoert. Een mooie plek om te overnachten en de zondag door te brengen. ,,We bezochten een typische Afrikaanse kerkdienst. Prachtig!”

Ontmoeting sponsordochter
De volgende ochtend vertrokken de ondernemers richting het noorden, om in de regio Banikoara dorpen te bezoeken waar hulp geboden wordt aan boeren op het gebied van voedselzekerheid. Onderweg deden ze het Dorpje Boh aan. Kobus Kaptijn verhaalt: ,,We bezochten een school, bijzonder, maar het hoogtepunt was voor mij toch wel de ontmoeting met onze 11-jarige sponsordochter Salamatou Matchou Bani. We sponsoren haar al jaren, je ontvangt met regelmaat een brief met foto, maar het blijft natuurlijk op afstand. En nu stonden we oog in oog. Alle aandacht ging naar haar uit, waardoor ze in het begin ontzettend verlegen was. Later kwam ze met haar klasgenootjes om een speciale dans voor ons te doen – ze kwam helemaal los en zong zelfs een solo. Haar ouders heb ik ook ontmoet. Ja, zoiets raakt je…” Vol indrukken reisde het gezelschap verder naar Kandi, om te overnachten.

Zang en dans
Het is dinsdag. Bezoeken aan de eerste twee dorpen staan op het programma. Vooraf maakt de groep kennis met de Burgemeester van Banikoara en dan: de autorit naar de bush. De Urkers schetsen het plaatje: ,,Heftig, maar alle moeite werd ruimschoots gecompenseerd door het hartelijke ontvangst van de bevolking. Compleet met zang en dans! We raakten in gesprek met de bewoners, jong en oud – echt positief. We hebben een goede indruk opgedaan en gelukkig wordt er vooruitgang geboekt, dankzij financiële steun uit Urk.”

Levende kippen
Na een overnachting in Kandi vertrekt de groep in alle vroegte naar het derde dorp. ,,Opnieuw een overweldigend ontvangst! Dit dorp doet al vier jaar mee in het project. Behalve voorziening in de eigen voedselbehoefte, leren ze om alles wat extra verbouwd wordt te vermarkten. Daardoor hebben ze meer inkomsten, waarmee ze investeren in zaden, waterputten en landbouwwerktuigen. Wij verlieten het dorp met een dankbaar gevoel.” Maar… de bevolking liet de Urkers niet zomaar gaan! Eerst moesten ze een cadeau aannemen. Hendrika en Marjan kregen de eer om acht levende kippen in ontvangst te nemen!

Koninklijke kledij
De reizigers moesten haast maken, want er stond een bezoek aan de koning van Banikoara op het programma. ,,We staken ons vooraf in Afrikaanse kledij – tja, zo hoort dat als je op bezoek gaat bij de koning.” Over en weer wisselden de koning en de Urkers beleefdheden uit – Hein voerde het woord. Het mag duidelijk zijn: de steun vanuit Urk wordt gewaardeerd.

Nu stond de terugreis naar Parakou op de agenda, maar omdat dit jaar de samenwerking tussen RO Urk en Dedras vijf jaar duurt, overhandigde Hendrika voor vertrek een herinneringsbord, samen met meegebrachte koffers, vooral barstensvol kleding om uit te delen.

Net als katoen
Die donderdag reisden het gezelschap terug naar Cotonou. ,,Onderweg bezochten we een cashewfabriek. Cashew is net als katoen een belangrijk exportproduct. De fabriek wordt vol passie geleid door een Nederlands echtpaar. Ze hebben honderd mensen in dienst, die meewerken in een arbeidsintensief proces. De werknemers verdienen tussen zestig en tachtig euro per maand.”

Nieuwsgierig naar vis
De laatste dag, vrijdag, wordt een drukke dag. Om negen uur staat in Cotonou een afspraak met de minister van Landbouw, Visserij en Veehouderij gepland. Een uniek bezoek, want nooit eerder mocht Dedras zich voorstellen bij de minister, en nooit eerder was er een delegatie uit Nederland. ,,We spraken over de projecten van Dedras en met name Jelle van Veen was nieuwsgierig naar de visserij in Benin. Wat bleek? Benin richt zich vooral op de aquacultuur, en dus werd spontaan een bezoek geregeld aan een grote viskweker. We kregen een uitgebreide rondleiding. Vooral Meerval en Tilapia wordt daar gekweekt, en dat wordt met name in Nigeria afgezet.”

De groep gaat aansluitend nog een uurtje de stad in om wat souvenirs te kopen en dan is het tijd om naar het vliegveld te rijden en de terugreis naar Urk aan te vangen.

Dankbaarheid
Onder de indruk van alles wat ze gezien en beleefd hebben, maar bovenal tevreden en dankbaar voor alles wat bereikt wordt in één van de armste landen ter wereld, stapt het gezelschap in het vliegtuig richting Brussel. ,,De mensen in Banikoara willen graag dat we hun dankbaarheid overbrengen aan Urk. Bij deze!”

Cirkel doorbreken
Arjen Bulk van Woord en Daad zegt: ,,We hebben de allerarmste mensen ontmoet. Mensen, die niet zelf kozen voor het leven dat zij hebben. Niemand kiest een leven zonder primaire levensbehoeften zoals eten en drinken. Geen ouder voelt zich er goed bij, om zijn kinderen aan de buurman te verhuren als koeienhoeder, om brood op de plank te krijgen. Als je als ouder analfabeet bent en geen geld hebt om je kinderen naar school te sturen, zit je in een vicieuze cirkel – niemand wil dat. Wij zijn de meer dan zeventig Urker ondernemers dankbaar. Zij maken het mogelijk om die cirkel te doorbreken!”

Liefde en verbinding
De Urker ondernemers besluiten: ,,Het was een reis met impact, een beleving die liefde in je losmaakt om verder te gaan met dit belangrijke project, een gebeurtenis die je in je hart verbindt met dit land, én een reis die je naast Urker ook een beetje Beninoise maakt!”